Kontynuujemy nadal refleksję nad ważnymi aspektami nabożeństwa do Najświętszego Serca Pana Jezusa, które znajdujemy w pismach Sługi Bożego ks. Jana Marszałka. Często pojawia się tam temat Królestwa Bożego – Królestwa Najświętszego Serca Pana Jezusa. Warto zobaczyć w jaki sposób nasz ks. Jan poucza o tym darze dla człowieka i dla społeczeństwa.
Powtarzając antyfonę: „Najświętsze Serce Boże poświęcamy Ci” kończymy ją wezwaniem: „Przyjdź Królestwo Twoje”. Już tu widać, że budowanie Królestwa Bożego, Królestwa Najświętszego Serca jest ściśle związane z dobrowolnym oddaniem się Jemu. Wtedy On może działać w sercach ludzkich i w efekcie można mówić o pokoju i sprawiedliwości. On w ten sposób upodabnia nasze serce do swojego i dlatego nasze działania są w ścisłej harmonii z Nim. Służą więc prawdziwemu dobru człowieka.
Oddanie się jednak Bożemu Sercu, Chrystusowi wymaga cnoty męstwa. Jest to łaska Boża, która uzdalnia człowieka do przezwyciężania trudności w cierpieniach i składania siebie w całkowitej ofierze dla Boga. Ks. Jan daje nawet przykład św. Maksymiliana, który swoje życie kształtował „na czterech kolumnach”. Pierwsza to roztropność wyrażona przez modlitwę o światło i moc przed każdą czynnością. Potem rozwijanie cnoty sprawiedliwości, czyli nie chciał być dłużny nikomu i także każdą ofiarę wynagradzał gorliwą modlitwą w intencji tej osoby. Trzecia kolumna to cnota wstrzemięźliwości, która z człowieka dumnego i pysznego przekształciła go w człowieka cichego i pokornego, na wzór Chrystusa. I właśnie z tych trzech wynika czwarty filar, którym jest męstwo i które doprowadziło go realizacji tak wspaniałych dzieł, a przede wszystkim miłości bliźniego w stopniu heroicznym (por. Teksty I,5). Na tej drodze budował Królestwo Boże nawet w tych trudnych dniach okupacji.
Trudności w budowaniu Królestwa Bożego tu na ziemi, niestety wiążą się ściśle lękiem przed wysiłkiem moralnym. By Królestwo Boże mogło się realizować między nami potrzeba wysiłku uszlachetniania samego siebie w duchu Ewangelii oraz samozaparcia. To nie jest popularne, dlatego ks. Jan wymienia negatywne skutki, jakie w życiu społecznym przynosi taka postawa. Wymienia więc zło takie jak rozbicie rodzin, pijaństwo, nienawiść i chciwość, lekkomyślne posądzenia oraz w konsekwencji wstyd w przyznawaniu się do Chrystusa i do religii chrześcijańskiej. To przypomina często scenę z Ewangelii (Łk 4,29), gdy rodacy Pana Jezusa z Nazaretu wyrzucają Go z miasta i chcą Go ukamienować (Teksty I, 48).
Na drodze uszlachetniania naszego serca może nam bardzo pomóc Matka Najświętsza, którą nasz Pan pozostawił nam, gdy umierał na krzyżu. Człowiek bowiem potrzebuje miłości, bo tak nas Pan Bóg stworzył. Zatem prawdziwa miłość Matki Najświętszej potrafi zmieniać ludzkie serce, ale trzeba ją dostrzec i przyjąć. To ważny aspekt budowania Królestwa Bożego Serca (Teksty I, 68).
Inną ważną pomoc w uszlachetnianiu naszego serca i w budowaniu Królestwa Bożego znajdziemy w skupieniu i wyciszeniu serca. Piękny obraz Jezusa pukającego do drzwi (Obj 3,20) ks. Jan rozbudowuje, przypominając o prostej prawdzie. Gdy w pokoju jest głośno, rozgardiasz, nikt nie usłyszy pukania i nikt nie otworzy drzwi. Gdy nasze serce i nasza dusza są napełnione rozgardiaszem codziennego życia nie możemy usłyszeć pukania Jezusa, więc nie otworzymy Mu drzwi i nie zasiądzie z nami by wieczerzać. Nie można zatem mówić wtedy o budowaniu Królestwa Bożego pośród nas (Teksty I, 77). A Ewangelie nie na darmo mówią o trzydziestu latach cichego życia Jezusa w Nazarecie, a w stajence Betlejemskiej pojawił się gdy świat „pogrążony był w milczeniu”. To milczenie i skupienie umożliwia zbawczą interwencję Boga w ludzkie życie.
Troszcząc się o stan moralny naszego społeczeństwa ks. Jan przywołuje słowa wieszcza Adama Mickiewicza, który wołał: „O ile powiększycie i polepszycie duszę waszą, o tyle polepszycie prawa i powiększycie granice wasze” (z „Księgi narodu i pielgrzymstwa polskiego”). Tak zbudowane społeczeństwo ma również znamiona Królestwa Bożego (Zapiski II, 037).
Oto tylko niektóre z myśli Sługi Bożego, które przewijały się w jego homiliach i konferencjach. W oddaniu się Chrystusowi, Jego Najświętszemu Sercu, widział on lekarstwo na tyle tragedii w ludzkim życiu. Przekonał się sam, że nie na darmo Kościół ogłosił uroczystość Chrystusa Króla, aby pomóc nam wszystkim wspólnie powiedzieć Chrystusowi: „Twoją jesteśmy własnością i do Ciebie należeć chcemy” i uroczyście zawołać: „Przyjdź Królestwo Twoje”.
W sobotę 16 grudnia o godzinie 17.00 spotkajmy się jak zwykle w Łodygowicach na wspólnej modlitwie o błogosławieństwo Boże w procesie beatyfikacyjnym Sługi Bożego ks. Jana Marszałka. Tym razem naszą modlitwę poprowadzi rodak, ks. Jacek Furtak, który jest proboszczem i dziekanem w Ogrodzieńcu. Dziękujmy Bogu za rozpoczęcie nowego etapu w pracach procesowych i prośmy o światło i siły dla odpowiedzialnych bezpośrednio za to ważne Boże dzieło.